هیأت مرکزی رسیدگی به اختلافات کاریابی

هیأت مرکزی رسیدگی به اختلافات کاریابی

۱- مطابق ماده واحده قانون مجازات اشتغال به حرفه کاریابی و مشاوره شغلی بدون داشتن پروانه کار مصوب ۱۳۸۰، «اشخاصی می‌توانند به حرفه کاریابی و مشاوره شغلی اشتغال ورزند که طبق آئین‌ نامه اجرایی این قانون از وزارت کار و امور اجتماعی ‌پروانه کار تحصیل نمایند.»

۲- طبق ماده ۷ آیین نامه اجرایی قانون مجازات اشتغال به حرفه کاریابی و مشاوره شغلی بدون داشتن پروانه کار (تصویب نامه شماره ۲۳۲۶۸۹ ت ۴۰۳۵۱ ک مورخ ۱۳۸۷/۱۲/۱۱ وزیران عضو کمیسـیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک) «هیأت مرکزی مرکب از افراد زیر است که به منظور انجام وظایف مندرج در ماده (۸) این آیین نامه در محل وزارت تشکیل می شود: الف-مدیر کل دفتر هدایت نیروی کار و کاریابی های وزارت (رییس)، ب–معاون فنی و آموزشی سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور، پ–نماینده کانون، ت–مدیر کل تنظیم روابط کار وزارت، ث–مدیرکل فعالیت های اقتصادی وزارت امور خارجه(ویژه کاریابی های خارجی)، ج–نماینده بنیاد شهید وامور ایثارگران، چ–مدیر کل وزارتخانه ها و سازمان های مستقل مرکزی حسب مورد. تبصره ۳ ـ جلسات با حضور دو سوم اعضاء، رسمی و رای اکثریت حاضرین ملاک است.»

۳- وفق ماده ۸ آیین نامه مزبور، وظایف هیأت مرکزی به این شرح است: «الف- تهیه برنامه های سالانه و پنج ساله توسعه کمی و کیفی مؤسسات کاریابی ها، ب – تهیه شاخص های ارزیابی عملکرد مؤسسات کاریابی، پ – بررسی سایر امور قابل واگذاری به مؤسسات کاریابی، ت – تعیین ضوابط و شرایط مربوط به مکان، امکانات و تجهیزات و کارکنان مورد نیاز مؤسسات کاریابی، ث – نظارت بر عملکرد هیأت های استانی ج – تجدیدنظر در آراء صادره از سوی هیأت های استانی، چ- تایید نهایی در خواست متقاضیان ایجاد مؤسسات کاریابی خارجی»

۴- ماده ۱۴ آیین نامه مذکور مقرر می دارد: «شرایط متقاضیان ایجاد مؤسسات کاریابی (اعم از عمومی و تخصصی) به این شرح تعیین می-شود: الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران و تدین به دین رسمی کشور، ب- داشتن حداقل سن (۳۰) سال تمام، پ- نداشتن سابقه کیفری مؤثر به تأیید مراجع ذی صلاح، ت- دارا بودن مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی ترجیحاً در یکی از رشته های مدیریت، علوم اجتماعی، علوم تربیتی، حقوق، علوم اقتصادی و روانشناسی، ث- دارا بودن کارت پایان خدمت یا معافیت دایم (برای آقایان)، ج- ارایه گواهی طی دوره آموزش آشنایی با قوانین و مقررات مربوط به بازار کار و کاریابی از موسسات آموزشی معتبر، چ – داشتن سابقه و تجربه کاری در زمینه فعالیت کسب و کار حداقل به مدت پنج سال، ح- اشخاص حقوقی متقاضی فعالیت در چهار چوب این آیین نامه باید موضوع فعالیت را در اساسنامه خود ثبت نمایند.»

۵- مطابق ماده ۳۰ این آیین نامه، «رسیدگی به موارد تخلف هر یک از موسسات کاریابی بر اساس این آیین نامه با دعوت از مدیر موسسه کاریابی در هیأت استانی انجام می شود و عدم حضور مدیر مؤسسه کاریابی مانع از رسیدگی نخواهد شد.» و ماده ۳۱ آیین نامه مارالذکر نیز تصریح دارد «موارد قابل رسیدگی موضوع ماده (۳۰) این آیین نامه به این شرح است: الف- افشای هرگونه اطلاعات مربوط به کارجو به غیر از نام و نام خانوادگی، سن، جنس، سوابق تحصیلی، مهارتی و شغلی، ب- انتشار و تبلیغ هرگونه آگهی اغوا کننده با هدف سوء استفاده از جویندگان کار، پ- ارایه هرگونه اطلاعات و آمار غیرواقعی به مراجع ذی ربط، ت- فقدان عملکرد و غیرفعال بودن مؤسسه کاریابی، ث- عدم رعایت تعرفه های اعلام شده درخصوص دریافت حق الزحمه، ج- اخذ تضمین غیر از موارد احصاء شده در ماده (۲۹) این آیین نامه، چ- اعمال تبعیض در معرفی جویندگان کار واجد شرایط با تخصص و سوابق مشابه به واحدهای پذیرنده نیروی کار، ح- اشتغال به فعالیت دیگری به غیر از امر کاریابی در محل مؤسسه کاریابی، خ- عدم ارایه راهنمایی و مشاوره شغلی به جویندگان کار و کارفرمایان، د- عدم نصب تابلو، مجوز و منشور راهنمای استفاده از خدمات کاریابی در مؤسسه کاریابی ذ- عدم ارایه به موقع آمار و اطلاعات درخواستی به مراجع ذی صلاح، ر- عدم رعایت قوانین کار و تأمین اجتماعی ز- هرگونه محکومیت کیفری مؤثر که منجر به محرومیت از حقوق اجتماعی گردد، ژ- معرفی کارجو به کارفرمایان بدون توجه به شرایط اعلام شده از سوی طرفین.»